maandag 15 januari 2024

Winter fiets Elfstedentocht.

Stempelkaart plus kruisje.
Zo wordt je op een morgen wakker en doe je de fietskleren weer aan om voor de 10de keer de Winter fiets Elfstedentocht te gaan rijden. Zoals vanouds overnachten we in Raerd wat dichter bij Leeuwarden ligt dan Lattrop :-)

Het is gelukkig niet meer zo koud en het blijft redelijk droog deze zondag. We hebben allerlei soorten vervoersmiddelen gezien, maar voor de eerste keer dat er ook mensen met skeelers meededen.

Toch wel bijzonder, en een echte prestatie, met skeelers benader je de echte Elfstedentocht toch wel het meest lijkt me, het is dezelfde beweging die je maakt.

Ik doe het ze nog niet na. Afgelopen donderdag samen met een dochter geschaatst, toch wel erg leuk om te doen, alleen de spieren vinden dat minder leuk. En dat lieten ze gisteren ook wel merken hoor. Had moeite om Tom te volgen, wat normaal andersom is.

Maar goed, we rijden aan een stuk door tot aan Bolsward alwaar we brood en soep kunnen krijgen zoveel als je op kunt.

Even lunchen in Bolsward.
De meeste tijd rijden we tussen de  groepen racefietsers in, wat vooral bij de controle posten wel eens problemen geeft omdat ze net als je wilt weg rijden ze voor je gaan staan, en liefst zo breed mogelijk. in ieder geval na een vriendelijk verzoek om aan de kant te gaan wordt dat vaak wel gedaan.

Na Harlingen krijgen we de wind een beetje mee, en volgt het lastige stuk van Franeker naar Stiens, altijd een open stuk. 
Na Stiens doe we een alternatieve route zodat we het bruggetje van Bartlehiem vermijden. Want die is altijd lastig te nemen met een velomobiel.

In Dokkum loopt de route niet langs de stempelpost, na 9 keer weet je waar je moet zijn, maar ik kan me voorstellen dat er mensen die post gemist hebben, best wel vreemd dat de organisatie dit niet gezien heeft. 
Route zoals in Garmin
Het laatste dorp voor Leeuwarden heeft wel een heel erg slecht klinker wegdek, tjonge we rammelden bijna de fiets uit.
Om half 3 zijn we weer in de Friesland hal, alwaar ik een afwijkende herinnering krijg vanwege de 10de keer dat we meededen.
Toch wel leuk.
Doordat de spieren snel vollopen met melkzuur is het gemiddelde ook niet zo geweldig, 30,5, maar het is voor de statistieken.
Doordat ik nu een vermogensmeter in de Milan heb, kan ik ook zien waar het aan ligt, dat het niet wil, vaak denk je dat het aan de fiets ligt, maar als het gemiddelde vermogen 116watt is, en normaal is dat 150watt of meer.
Tja, dan is de vinger snel op de zere plek gelegd.

In ieder geval, op naar de volgende Elfstedentocht.
De bedoeling is in mei de wandel Elfstedentocht voor de 1ste keer te doen.
En dan met Pinksteren de fiets Elfstedentocht voor de 40ste keer .

Saluut



 

maandag 16 oktober 2023

Drukke boel in Lattrop.

Mooi wat op voorraad.


Op dit moment hebben we best wel wat velomobielen in en om de garage staan, 6 stuks op voorraad, 2 stuks van een eigenaar, en 2 stuks van ons zelf, het is mooi weer, dus laat ik ze eens allemaal netjes neerzetten voor een foto.

Voorraad bestaat uit:
1 x  Rode metallic Quatrovelo.
1 x Gele Mango.
1 x Grijs blaauwe Mango.
1 x  Witte Quest.
1 x Speciale lichte gele Carbon Quest.
1 x Blaauw witte Alpha 7.

Heb je belangstelling voor een van deze velomobielen, dan hoor ik het graag, stuur ik je meer foto's en info. Proefrijden kan ook, stellen we hem even voor je af.

Saluut.

 

woensdag 13 september 2023

Epiloog Parijs Brest Parijs 2023

 



Bovenstaande is de data van hoe de tocht verlopen is in cijfers, duidelijk is te zien dat er na Loedeac de klad erin gekomen is met als dieptepunt het stuk van Brest naar Carhaix wat door de warmte en problemen hartritme erg langzaam verlopen is.

Was ik in 2007 en 2015 na 31 uur in Brest, nu was dat na 41 uur, op zich niet erg, want er waren meer mensen die 40 uur nodig hadden om in Brest te komen, en dan nog heb je 50 uur over om terug te rijden. Maar het nieuwe stuk terug naar Carhaix heeft de meeste hoogtemeters en mede door de warmte is het teveel geweest, waardoor we gestopt zijn in Carhaix. 

Gelukkig konde we de boel zo regelen dat we opgehaald werden, de fietsen goed gestald, en we konden donderdag naar huis, waar we om 11 uur thuis aankwamen. Samen uit samen thuis. Bij leven en wel zijn hebben we in 2027 een herkansing!

Na afhalen documenten, we gaan ervoor.

Toch nog een medaille.

De zaterdag na thuiskomst werden we allebei verrast door de familie omdat ze snel een medaille hebben laten maken, met opschrift, Parijs Brest 2023. We vonden het geweldig, de foto zegt genoeg.
Saluut.

woensdag 6 september 2023

PBP, dinsdag 22 augustus 2023

 

Bij de zendmast op 300mtr hoogte vlak voor Brest.

Tijdens de 2de nacht heeft Heiner een haze slaapje nodig, gelukkig niet zo lang. Het is koud en vochtig en wanneer het licht wordt beginnen we aan de lange klim naar het hoogste punt van de route, het gaat rustig omhoog, maar wel een lange klim. Vlakbij de rotonde kijken we nog ff bij de zendmast en kijken uit over de omgeving, er hang veel mist in de valleien.

Daarna volgt de lange afdaling richting Brest, in totaal wel 15 kilometer, als we een dorp binnenrijden zien we plotseling een drietal snoeken staan, Jos en Eva, met een kennis, hebben daar geslapen en we nemen even de tijd om bij te praten, wij pakken wat koffie en koek daar en Jos en Eva gaan verder. Hierna loopt de route duidelijk anders, we moeten over de noordkant Brest benaderen en dat betekend eerst de controle en daarna pas de brug. Ze hebben de boel aardig omgegooid. Voor de controle kopen we bij een bakker eten zodat we niet zoveel tijd kwijt zijn bij de controle.

Op de bekende brug. :-)

We zijn er om half 11, maar al met al is het wel half 1 voordat we verder gaan. Hierna komt een nieuwe route die veel op zuid Limburg lijkt, veel op en af zonder vlakke stukken, het is erg warm en Heiner heeft er veel last van. De eerste 30 km doen we in 2 uur over, echt niet best. Had ik voor Brest een slaapaanval die ik kon parkeren, 10km voor Carhaix lukt me dat niet meer en ik stop, ff 15 minuten de ogen dicht.

Hierna ben ik er vanaf, om 6 uur zijn we in Carhaix, we beseffen dat alles veel meer tijd kost, ik haal eten voor ons beide en na het eten gaan we ff in het gras liggen. Als ik weer op kijk, geeft Heiner aan dat zijn hartslag niet klopt, hij besluit om naar de EHBO te gaan, waarna hij het advies krijgt om te stoppen, in eerste instantie besluiten we dat ik doorga, maar ik ben Carhaix nog niet uit, en ik besluit om bij hem te blijven. Samen uit, samen thuis, uitrijden is leuk, maar een mens is belangrijker.

We nemen contact op met de vrouw van Heiners vriend, (die ook PBP rijdt) en ze komt ons halen. Gelukkig kunnen we onze velomobielen parkeren bij de fietsenmaker die PBP rijders helpt met mechanische problemen.

Al met al loopt het dus totaal anders dan verwacht, de woensdag gebruiken we om de auto en aanhanger uit Parijs te halen en de donderdag halen we de velomobielen op en zijn s'avonds weer thuis.

Ze staan er weer op.

Is het jammer dat het niet gelukt is, ja, heb ik spijt van de keuze, nee.
Saluut.



zaterdag 2 september 2023

PBP, maandag 21 augustus.

In de schaduw om af te koelen.

We hebben geslapen en ik moet echt even wakker worden na 2 uur gelegen te hebben, het is nog steeds donker, we gaan eerst ontbijten en daarna weer op pad, bedoeling is om rond 4 uur bij het appartement te zijn, hiervoor moeten we nog 200km overbruggen.

Al snel wordt het licht en korren we op Tinteniac aan, de temperatuur stijgt ook snel, het wordt weer een dagje waarin veel gezweet gaat worden, ik doe mijn shirt maar uit, want kleding betekend zweet.
Gelukkig kunnen we overal water krijgen, en de bevolking is erg behulpzaam, we ontmoeten nog een duitse ligfietser waarmee we zondag gegeten hebben voor de start, hij heeft het ook zwaar, maar dat komt ook een beetje door de vele kilo's die hij bij zich heeft, Heiner en ik verwachten allebei dat hij het niet haalt en later blijkt dat hij in Tinteniac gestopt is.

We hebben nog een koffie pauze bij een ouder echtpaar en ze willen graag dat je zelf beslist wat je betaald, ze hebben ook matrassen in de garage liggen waar een fietser ligt te slapen. In Tinteniac eten we weer warm, en gaan dan op het appartement aan. Nog 50 warme kilometers en als ik merk dat ik hongerklop krijg eet ik nog snel een krentenbol, snel daarna staat er een gezin langs de weg met van alles en nog wat, we nemen snel wat water en cola in, doen een donatie en gaan van de route af voor het appartement.

We zijn er om 5 uur, het eten staat al klaar en na even snel douchen is het aanvallen. Zelf heb ik niet zo op de tijd gelet, maar het blijkt dat we om kwart over 10 bij de controle moeten zijn, het is nog 30 kilometers met de nodige hoogtemeters, we besluiten om kwart over 8 weer te gaan rijden. dus 4 uren slaap lukt niet, dat wordt een magere 2 uur.

Al met al gaan we half 9 rijden, en na 12 kilometer komt Heiner erachter dat hij zijn reserve accu vergeten is. Oeps wat nu, hij belt naar het appartement, ze komen Heiner die terug rijdt tegemoet en ik ga door om op tijd te zijn. Ik ben er om 10 uur, en ze kijken nergens naar, boekje open, stempel erin, boekje dicht, en bedankt zeg je dan. Heiner is een kwartier te laat, maar krijgt gewoon een stempel. De vorige edities heb ik nooit op tijd schema's gelet, gewoon lekker doorgereden, en dat doen we nu niet lekker, dus vandaar dat we tegen de tijdlimiet aanzitten.

Na het eten gaan we op weg naar Carhaix, door de nacht heen, het is koud en erg vochtig, de buitenkant van de Milan is gewoon nat. Bult op gaat gestaag en bult af als een dolle, GPS geeft als hoogte snelheid, 97,5 kilometer aan. Maar het is wel oppassen met de racefietsers, sommige rijden bijna op het linkerweg vak. Ben blij met de extra knipperlichten voorin de Milan, want die geven een bak licht. We zijn net na 4 uur in Carhaix, hier navraag gedaan of er al een geheime controle is geweest, nee krijg ik als antwoord, mooi, want we zijn een stukje van de route geweest, na weer een warme maaltijd gaan we op weg naar Brest, naar Brest en terug naar Carhaix vind ik altijd het leukste stuk van de route, omdat er 2 flinke afdalingen in zitten. 

Saluut.


zondag 27 augustus 2023

PBP, zondag de start.

Spul is geladen klaar voor vertrek.

We zijn op zaterdag 10 aug. naar Parijs gegaan, nadat we eerst een Carbon Quest hebben afgeleverd vlak bij Antwerpen, daarom hebben we een aanhanger achter de auto, hier kan ik 3 velomobielen op vervoeren. De nacht van zaterdag op zondag lekker in een hotel geslapen, want op een camping overnachten voor de start van een lange tocht is me altijd slecht bevallen. Dit was veel beter, er sliepen meer deelnemers in dit kleine hotelletje, 12 kilometer voor de start.

Heiner komt me mooi op tijd halen en we gaan naar de start locatie waar we gisteren de aanhanger met fietsen hebben achter gelaten, want daar willen we niet teveel mee slepen. Hij staat ook mooi bij de mensen waar we hebben achtergelaten, en nadat we alles voorbereid hebben, gaan we lekker eten in de stad. Hier ontmoeten we een goede vriend van Heiner en een Amerikaan en met zijn vieren eten we uitgebreid voor de start.

De start is om kwart over 5, en vlak voor de start is ook de controle van de verlichting. Al met al is het er smoordruk. In groep F (Funnie Bikes) kom je allerlei creaties tegen op 2 of 3 wielen, en onderstaande vond ik wel een heel bijzondere. Singel speed, voorrem op de band, achterrem op de velg, 2 oude zinke bidons en links van het voorwiel de koplamp, en achterop een rood houdertje met een knipperlicht, heel bijzonder. O ja, iets moderns vlak bij het een, een GPS.

Een oudje tussen modern spul.

Het is de hele dag al smoor heet, dus elk stukje schaduw wordt uitgebreid benut door een ieder. Groep F wordt uitgezwaaid door alle toeschouwers, ook door de verscheidenheid aan modellen, en er bevinden verschillende Hollanders in deze groep.

We gaan er als een speer vandoor, komt een beetje door de adrenaline die we gedurende de dag opgebouwd hebben, Heiner heeft er meer last van dan ik want ik moet hem tot rust manen, anders ben ik voor de eerste controle opgebrand, ben meer een langzame starter. Gelukkig begrijpt hij het, en mocht hij te ver van me weg rijden dan stopt hij op regelmatige tijden.

Door de warmte zijn we al snel toe aan nieuw schoon drinkwater en de plaatselijk bevolking voorziet hierin ruimschoots, dit maakt PBP ook zo leuk, de sfeer langs de weg in elk dorp is gewoon super, zoveel belangstelling en bewondering, ook als je wat nodig bent, krijg je wat je vraagt zonder dat ze er een beloning voor willen hebben, echt super.

Water in overvloed, waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt.

Heiner blijft op kop rijden, en we schieten lekker op, wel merk je dat de groepen wat uit elkaar gaan, omdat de snellere haal je niet in, en de langzamere rijden ben je op een gegeven moment ook voorbij omdat er maar 5 groepen voor je gestart zijn, nl. a.b.c.d.e en dan komt F.
Om half 9 zien we een Milan GT langs de weg staan met panne, een man uit Noorwegen, we stoppen en het blijkt dat er allemaal rubber rond de derailleurwieltjes gedraaid zit, tjonge wat een pech.
Het rubber is op de ketting gevallen vanuit het bakje boven de ketting, ik pak mijn hoofdlamp en met het gereedschap wat we hebben lukt het om na een half uur de boel weer normaal bruikbaar te hebben. Hij kan weer verder en is zo blij als een kind.

De eerste post in Mortagne-au-Perche is geen controle post na 120 km, de eerste etappe is wel de langste maar niet de lastigste, hier gaan we gelijk warm eten pakken. zodat de energie voorraad weer op peil is. Bij deze post zien we Eva en Jos, na het eten gaan we pad naar de eerste echte controlepost voor een stempel, af en toe rijdt Heiner vooruit, en wacht later op me. Het is een mooi gezicht, al die rode lampjes voor je, eigenlijk heb je geen gps of bordjes nodig, je rijdt gewoon achter je voorganger aan. (in de hoop dat zijn voorganger ook goed rijdt) :-)

Om 02:20 uur hebben we 203km gefietst, en komen in Villaines-la-Juhel aan en gaan gelijk weer een warme maaltijd pakken, na het eten geeft Heiner aan dat hij 2.5 uur wil slapen, Oke zeg ik, gaan we doen.
We gaan naar de tent die het regelt en we krijgen een matras toegewezen.
Saluut.





vrijdag 25 augustus 2023

Weer thuis.

 

Single speed, oud model, met voorrem op bovenkant band.

Het avontuur zit erop, is het gelopen zoals verwacht, uiteraard niet, er gebeuren altijd tijdens een brevet dingen die niet voorzien zijn.
En dat is ook een van de redenen dat het een uitdaging is.

Bovenstaande fiets met single speed aandrijving stond ook in de wachtrij van groep F. Onvoorstelbaar 1 versnelling, voorwiel wordt geremd rechtstreeks op de band, en achterwiel met knijprem op de velg. Alles uitgevoerd zoals dat 60 jaar terug gewoon was.

Komende weken zal ik per dag een verslag schrijven van de belevenissen tijdens deze uitvoering.

Saluut. 

(eerst ff bijkomen)